The search for the Lost Eld deer

Hallo allemaal,

Hier een berichtje van een bont en blauwe Helmie. ;) Nou we zijn maandagmiddag vertrokken naar het Huai Kha Kaeng Wildlife Sanctuary. In Thailand heb je twee verschillende soorten parken, de National parken (waar het publiek gewoon in mag) en de Wildlife sanctuary's die open zijn voor educatie maar verder vooral bedoeld zijn als habitatpreservatie. In dit park hebben ze vorig jaar meer dan 20 Eld deer (een middelgroot hertje met apart gewei) uitgezet, deze zijn uitgestorven in het wild en ze wilden deze herintroduceren.

Ze hebben deze hertjes voorzien met een radio collar, zodat ze te volgen waren, een hertje bewoog al 5 dagen niet meer (wat dus hetzelfde is als de conclusie dat hij dood is). Maandag kwamen we rond een uur of vijf aan en moesten we eerst van vervoersmiddel wisselen, ons trouwe busje zou de tocht niet overleven. Dus wij achterin de pickuptruck met 40 km/h over de weg, natuurlijk miste ik de twee herten die we passeerden, maar die heb ik gister wel ingehaald hoor.

Nou ik dacht dat dat al spectaculair was, ik wist niet dat de volgende dag wel 10x heftiger zou worden. Mijn camera heeft het helaas begeven. Ik krijg hem niet meer opgestart. :( We sliepen in het Ranger Traning Centre waar we zowaar echte bedden hadden, om 21:00 ging de stroom uit en was het zo donker dat als je in je bed lag met je ogen open of dicht, het geen verschil maakte. Nog nooit zoiets meegemaakt, en ook heb ik nog nooit ZOVEEEL sterren gezien. Prachtig.

De volgende ochtend om 7:00 een vaag ontbijt van gefermenteerd ei, waterige te langdoorgekookte rijst en fried egg. Zijn we naar het informatiecentrum gelopen. Bij het standbeeld van een belangrijk persoon was een 1,5 m lange common monitor die zich gewillig liet fotograferen. En ook bij het observatietoren kwamen we op de terugweg (ja niet op de heenweg) een bijna 2 m lange slangehuid tegen die bungelde vanaf het plafond. Gelukkig was de eigenaar niet thuis. Ook heb ik gedurende de trip wel 30 soorten vlinders gezien, soms met groepen van 20 bij elkaar die dan opvlogen als de pickup truck naderde.

Dit keer hadden we een andere pickup truck met planken als bankjes, Roxan zat samen met Sutathip en Pi-Ann op het eerste bankje met nog een stang naast ze en ik zat daarachter met Art en Prof. Worawidh en een ranger. Ik had geen stang, en af en toe vlogen we dan ook de lucht in, als we weer over een steen reden met 30 km/h.
Eerst gingne we naar een rangerdorpje, waar we vergezeld werden door een Quad en vier rangers waaronder de radioman die hertje zou opsporen. Hier zagen we twee van de nog 5 levende Eld hertjes. De reden dat ze nog in leven zijn is omdat ze dicht bij mensen blijven.
Hoe dieper we in het bos kwamen hoe ruiger het werd. Op een gegeven moment was het alleen maar buk, buk buk (jah al die takken die van boven komen heb je last van). en modderspatters overal. We hebben twee keer vast gezeten, en twee keer moesten we door het water waden omdat de auto er anders niet door kwam. En soms nam de auto gewoon een aanloop vanaf de heuvel spurde naar beneden en dan vol gas weer omhoog. Af en toe was de auto zo diagonaal dat ik dacht dat we zouden omkieperen en dat zelfs de ranger die achter mij zat, kreten ging uitslaan.

Uiteindelijk moesten we de pickuptruck achterlaten en gingen we te voet verder. Na ongeveer een half uur lopen door dichte bush, met om de stap dorens die in je broek haakten en een rivier die we moesten doorwaden, vonden we ons tweede skelet (we hadden op de heenweg ook al een gezien). Een Samba deer, een mannetje aan het gewei te zien, waarschijnlijk door een tijger opgegeten. Ongeveer een 15 min verder vonden we de overblijfselen van ons Eld deer. Ook hij was door een tijger gegrepen. Helaas hebben we deze niet gespot, maar we zagen wel de sleepsporen waar hij zijn prooi naar toe had gesleepd.

Daarna weer terug naar de truck, tijd voor lunch, een zakje rijst met sperciebonen in knoflooksaus en uiteraard weer twee eieren.

De Rangers waren ons aan het duidelijk maken dat we ons goed moesten controleren op teken. Door hun geweldige scala aan littekens te laten zien en de teken zelf. :S echt bah. Over insecten gesproken ik heb wel 15 soorten mieren gezien, maar er schijnen er 100 in Thailand te zijn. Ook veel vogels, een gibbon, veel olifantenstront. Gelukkig geen teken zelf gehad. Helaas geen olifanten, leopards, panters of tijgers gezien.

's avonds gingen prof. worawidh en Art naar het Wildlife breeding centre, wij mochten niet mee, want de weg was overstroomd en de staf moest ze in een bootje naar de overkant trekken, dus wilden ze niet te veel mensen hebben. Twee eld deer waren ziek door ondervoeding, en zijn helaas die avond nog gestorven.
Om half 9 zijn we teruggereden, waarbij we opeens omringd waren door een kudde van wel 25 Samba deers. Dat was echt heel gaaf, en later spotte ik er nog 3 verderop. Om 1 uur 's nachts waren we weer terug. Dus we hebben vandaag uitgeslapen.
Morgen gaan we naar een ander wildlife sanctuary, maar dat wordt niet zo ruig. Ik heb overal spierpijn, en behoorlijk wat blauwe plekken van de rit en roxan een paar licht gekneusde ribben. Maar we leven nog hoor. Helaas geen filmpjes, maar ik zal vragen of Prof worawidh en Sutathip mij hun filmpjes kunnen geven.