Tongariro crossing, prawns en Napier.

Hallo allemaal!

Weer een paar weken geleden sinds mijn laatste blog.
Ik heb weer een hoop beleefd. Startend met vissen naar garnalen op de Huka Prawn farm. Helaas bleef het bij wat knabbelen aan mijn ossenhart, maar geen beet. Daarna ben ik naar het national park gereden waar ik de volgende dag met twee collega’s de tongariro crossing heb gelopen . We begonnen met de de zonsopgang op mount Doom (lotr) en ik voelde me als Frodo en Sam. Helaas betrok het weer en werd het stormachtig en ijskoud. Dus helaas geen mooie uitzichten, maar toch nog steeds geweldig. Toen we eenmaal onder het wolkendek uit kwamen hadden we wel nog een spectaculair uitzicht over lake taupo. Het leek net gezichtsbedrog. Het meer is zo groot dat het lijkt alsof het de lucht is. Na een 1,5 uur rit terug naar Taupo, Ik was zo moe van de wandeling, dat ik moeite moest doen om mijn ogen open te houden. Dus ik ben gestopt en heb even een uiltje geknapt aan lake Taupo. Vervolgens heb ik mezelf getrakteerd op een heerlijk diner aan lake taupo met een seafood steengrill en bierproeverij. Heerlijk.

Op maandag had ik een enorme spierpijn, dus ben ik naar de hot spa national park gegaan en mijn spieren gerelaxt in mijn eigen prive bad. Het was super heet, maar als je wat lager kwam, dan kreeg je twee lagen, het warme water boven en de koude rivier onder. Heerlijk.
Vervolgens was het tijd om te gaan skydiven. Ik was totaal niet zenuwachtig en ik he been prachtige handcam dvd als bewijs dat ik het had gedaan. Het was voorbij voordat ik het wist, maar het gaf me zo’n adrenaline kick dat ik 2 dagen dacht dat ik de hele wereld aan kon. Ik heb nog een paar watervallen bezocht alvorens een grote hoeveelheid prawns op te halen op de Huka farm. We hebben ze heerlijk op de bbq klaargemaakt.

Het veterinaire leven gaat ondertussen ook voorspoedig. Leuke clienten, veel bulldogs en wat mij enorm verbaasde 80% van de katten met een gezond gewicht van vrouwtjes rond de 3kg en mannetjes rond de 4kg. (Vergelijk dit met NL waar 80% zwaar overgewicht heft en ik al blij ben als poezen onder de 4kg zijn en mannetjes onder de 5kg.) Verder hadden we een egel die vast zat in een blikje en een havik en ijsvogel in onze praktijk. Het praktijkleven is eigenlijk zoals in NL, maar dan zonder alle Antibioticum wetgeving (Woehoe Convenia!). Hoewel het dierwelzijn nog een slag kan maken. Euthanasie van honden via een kogel door de eigenaar mag als het maar humanly wordt uitgevoerd. :’( maar goed. De praktijk heft 3 vestigingen en in mijn vestiging in Glenview werken 6 dierenartsen (2 LH en 4 GD). Ik heb hier de luxe van 15 min per consult en vaak langer omdat we met 3 dierenartsen een dubbele rij spreekuur doen.

Maar genoeg geneuzel over het veterinaire leven.

Afgelopen weekend ben ik naar Napier gegaan. Een art deco stadje waar altijd de zon schijnt…. Dacht ik. Ik had niet van tevoren de weersvoorspellingen gecheckt en had niets anders bij dan mijn korte broek en t-shirt en een dun vest voor als het koud werd. Het was stormachtig en de zee was super wild met hoog water. En ik wilde een wandeling over het strand naar Cape Kidnappers gaan maken om de Jan van Gent populatie te zien. Maar ze raden het me af om in mijn eentje dat te doen vanwege het risico op surge en geen plaats om te schuilen. Dus heb ik een tour geboekt voor de volgende dag en ben gaan wijnproeven in het wijncentrum. Dit was grappig, je had een ruimte met allemaal geuren. Vervolgens kreeg je een videau te zien met de verschillende wijnen die je kon proeven. Na deze ervaring heb ik een art deco avond tour gedaan door de stad met een vriendelijke oude meneer. Ik was de enige toerist in de tour en ik bleef maar gapen. Na lekker mossels gegeten te hebben, ging ik weer terug naar mijn hostel. Deze zat in een prachtige spaanse stijl gebouw, de bedden waren alleen kei hard, zucht.
De volgende dag ben ik naar de Te Mata peak gereden en he been kleine wandeling gemaakt, ik had alleen niet mijn bergschoenen bij en het was zo slipperig van de regen dat ik er maar een kort tripje van gemaakt heb. Na een bijna smak, hield Ik het voor gezien.
Daarna werd ik gebeld door de tour company dat mijn tour naar de Gannet population niet door ging vanwege de risico van hoog water. Ik moest terug voor een refund en heb toen een andere tour geboekt die over land ging. En het was zeker het waard! We konden zo dichtbij de kolonie komen en ik heb zo veel mooie foto’s gemaakt. En een fantastisch landschap.
De terugweg naar Hamilton verliep minder voorspoedig… Op de truck (mijn 4e in mijn periode hier) stond Only unleaded fuel only. Ik wist dat we zowel diesel als fuel trucks hadden. En ergens in the back of my mind wist ik dat dit een diesel was. Maar na 3x checken kon ik niets anders vinden dan die cap. Dus ik heb de truck volgeladen met fuel en kocht een hot pie voor mijn avondeten en besloot deze op te eten bij de volgende picknickplaats, 5 km verder. Na mijn avondeten kreeg ik uiteraard mijn truck niet meer aan de praat. Daar stond ik dan, in the middle of nowhere. Begon al donker te worden en een truck die niet startte. Gelukkig was de AA na 30 minuten ter plaatse en bleek dat het een Diesel truck was. Oeps… De truck werd opgeladen en ik kon hem de volgende dag in Tirau weer ophalen, no damage done fortunately!

Deze week verhuizen Marilyn en John naar een ander huis, dus ik ga ze helpen daarmee. Marilyn heft haar enkel 3weken terug gebroken dus nu zijn beiden niet goed ter been, maar ik prober ze zoveel mogelijk te helpen in het huishouden en met het koken.

foto's volgen z.s.m.