Taipei en Yangmingshan National Park
Blijf op de hoogte en volg Helmie
18 December 2013 | Taiwan, Taipei
Hallo allemaal,
De reis is weer begonnen! Inmiddels ben ik aangekomen in Taiwan. De dag begon op Schiphol waar ik afscheid nam van Laura, papa en schoonfam. Gelukkig was hello-goodbye niet in de buurt en kon ik ongehinderd verder naar de douane, het scannen van het paspoort was voor sommige reizigers een echte opgave. Sommige stonden 5 minuten verwoed hun paspoort in het weigerende apparaatje te duwen (tot grote frustratie van de desbetreffende douanebeambte). Eerst dacht ik dat dit aan het nieuwe hightech systeem lag, maar aangezien mijn paspoort zonder probleem gescand werd, ben ik van mening veranderd.
De vliegreis was op wat turbulentie na erg gezellig en spannend. De jongen naast me ging een paar weken vrijwilligerswerk doen in Myanmar dus hebben we heerlijk anekdotes over Thailand opgedaan. Na despicable me 2, The Hunger games, en uiteindelijk uit pure frustratie omdat ik niet kon slapen begonnen aan Magic Mike (de gecensureerde versie). Na 12 uur vliegen ben ik in Bangkok aangekomen en dit deed me dit direct herinneren aan mijn periode die ik daar in 2008 heb verbleven. De vriendelijke, kleine, tengere mensjes die vriendelijk ja-knikken op iedere vraag die je stelt. (waardoor je vervolgens nog steeds geen flauw idee hebt van waar je moet zijn en wat je moet doen). Dit leverde bij enkele van mijn landgenoten flinke frustraties op. Een begon zelfs te vloeken en te tieren omdat hij zijn schoenen uit moest doen voor de controle. Waarna ik me even schaamde voor onze luidruchtige, onbeholpen landgenoten. Gelukkig escaleerde de situatie niet. De rest van de vlucht verliep prima op wat turbulentie voor de landing na. Het werd vrij snel duidelijk waarom er turbulentie was. Het weer was namelijk super slecht. Regen, regen en nog eens regen. Verschrikkelijk. Op het vliegveld kwam ik erachter dat ik niet kon pinnen en met mij nog 4 andere Nederlanders. Gelukkig konden we bij een andere maatschappij wel NTD’s halen. Sander en Stephanie waren ook allebei alleen op reis gegaan en zij zouden ’s avonds nog doorvliegen naar Sydney. We zijn met zijn drieën naar mijn hostel gegaan en daar lekker thee gedronken. Vervolgens de Chiang Kai-shek Memorial Hall bezocht wat super indrukwekkend was (zelfs in de stromende regen). Vervolgens hebben we nog een marktje bezocht waar de gerookte eenden, varkenskoppen en inktvissen ons tegemoet grijnsden. Echt bizar. Het is toch behoorlijk zoals Thailand, maar ook zo compleet anders. We hebben een soort van kruising tussen een pannenkoek / Turks brood met bosuitjes of prei gegeten. Geen idee hoe het heet, maar het was super lekker. Hierna begon het zo hard te gieten dat we toch maar besloten om terug te gaan. Na een uurtje Pim Pam Pet zijn Sander en Stephanie weer naar het vliegveld gegaan en ben ik als een blok in slaap gevallen. Prima hostel, schoon, modern en gezellig.
De volgende dag was het weer veel beter en het idee om nog twee dagen in Taipei te zitten vond ik niks. Ik wilde de bergen zien. Dus hup, de bus in richting Yangmingshan National Park en hopend dat ik goed uitkwam. Uiteindelijk kwam ik op het laatste punt en stond ik verloren te kijken waar de tourist information centre was. Ik vroeg het aan de buschauffeur, maar die snapte er natuurlijk weer niks van. Na wat ronddwalen vond ik eindelijk het bordje. Bij het informatie centrum ontmoette ik twee zuid Afrikanen en hiermee heb ik een trekking gemaakt naar de top van Ciangshen berg. De vriendelijke meneer van het toeristen informatie centrum zei dat het excellent weather was for hiking, zolang we maar niet te lang op de top zouden zijn vanwege de wind en dat het ongeveer 2 graden minder was. Er was ook een 300 meter steil stukje, maar dat konden we makkelijk aan.
Na wat crackers en gedroogde vruchten te hebben ingeslagen, gingen we op pad. Het was bewolkt, maar droog en het pad bestond uit een stenen trap. Die ging redelijk steil omhoog, dus wij ploeteren, tot we op de kruising kwamen waar hij had verteld over het steile deel. Het was toen net begonnen te regenen, gelukkig zaten we in prachtig regenwoud met nog een paar eekhoorntjes om ons gezelschap te houden. Het steile deel van 300 m klimmen hield in een super steile, glibberige klimpartij van ruim een uur. Ik dacht dat ik dood ging, iedere 20 treden moesten we weer op adem komen. Eenmaal bovenaan was het noodweer geworden. Geen uitzicht enkel bewolking en de wind waaide zo hard dat ik net een parachute was soms, maar dat gaf er ook wel weer iets bijzonders aan. Bij de afdaling kwamen we langs oude resten van de vulkaan door een soort van bamboebos, een heerlijke zwavel lucht kwam ons dan ook tegemoet. Helaas was er van de beroemde geiser niet veel te zien. Inmiddels waren we helemaal verkleumd en hebben eerst een uur opgewarmd in het koffiehuisje en toen het regenen minder was, klaarde het 1 minuut op, waardoor ik wat foto’s kon nemen. Helaas, was dit van korte duur en daarna werd het weer alleen maar slechter. We besloten niet meer naar een ander stukje met een waterval te gaan, want we waren een beetje onderkoeld aan het raken. Staande in een overvol busje met een jakkerende chauffeur reden we terug naar het station en vervolgens naar Taipei terug. Wat een avontuur, ik had het niet willen missen.
Zover deel 1 van het avontuur. Vrijdag vlieg ik verder naar
De reis is weer begonnen! Inmiddels ben ik aangekomen in Taiwan. De dag begon op Schiphol waar ik afscheid nam van Laura, papa en schoonfam. Gelukkig was hello-goodbye niet in de buurt en kon ik ongehinderd verder naar de douane, het scannen van het paspoort was voor sommige reizigers een echte opgave. Sommige stonden 5 minuten verwoed hun paspoort in het weigerende apparaatje te duwen (tot grote frustratie van de desbetreffende douanebeambte). Eerst dacht ik dat dit aan het nieuwe hightech systeem lag, maar aangezien mijn paspoort zonder probleem gescand werd, ben ik van mening veranderd.
De vliegreis was op wat turbulentie na erg gezellig en spannend. De jongen naast me ging een paar weken vrijwilligerswerk doen in Myanmar dus hebben we heerlijk anekdotes over Thailand opgedaan. Na despicable me 2, The Hunger games, en uiteindelijk uit pure frustratie omdat ik niet kon slapen begonnen aan Magic Mike (de gecensureerde versie). Na 12 uur vliegen ben ik in Bangkok aangekomen en dit deed me dit direct herinneren aan mijn periode die ik daar in 2008 heb verbleven. De vriendelijke, kleine, tengere mensjes die vriendelijk ja-knikken op iedere vraag die je stelt. (waardoor je vervolgens nog steeds geen flauw idee hebt van waar je moet zijn en wat je moet doen). Dit leverde bij enkele van mijn landgenoten flinke frustraties op. Een begon zelfs te vloeken en te tieren omdat hij zijn schoenen uit moest doen voor de controle. Waarna ik me even schaamde voor onze luidruchtige, onbeholpen landgenoten. Gelukkig escaleerde de situatie niet. De rest van de vlucht verliep prima op wat turbulentie voor de landing na. Het werd vrij snel duidelijk waarom er turbulentie was. Het weer was namelijk super slecht. Regen, regen en nog eens regen. Verschrikkelijk. Op het vliegveld kwam ik erachter dat ik niet kon pinnen en met mij nog 4 andere Nederlanders. Gelukkig konden we bij een andere maatschappij wel NTD’s halen. Sander en Stephanie waren ook allebei alleen op reis gegaan en zij zouden ’s avonds nog doorvliegen naar Sydney. We zijn met zijn drieën naar mijn hostel gegaan en daar lekker thee gedronken. Vervolgens de Chiang Kai-shek Memorial Hall bezocht wat super indrukwekkend was (zelfs in de stromende regen). Vervolgens hebben we nog een marktje bezocht waar de gerookte eenden, varkenskoppen en inktvissen ons tegemoet grijnsden. Echt bizar. Het is toch behoorlijk zoals Thailand, maar ook zo compleet anders. We hebben een soort van kruising tussen een pannenkoek / Turks brood met bosuitjes of prei gegeten. Geen idee hoe het heet, maar het was super lekker. Hierna begon het zo hard te gieten dat we toch maar besloten om terug te gaan. Na een uurtje Pim Pam Pet zijn Sander en Stephanie weer naar het vliegveld gegaan en ben ik als een blok in slaap gevallen. Prima hostel, schoon, modern en gezellig.
De volgende dag was het weer veel beter en het idee om nog twee dagen in Taipei te zitten vond ik niks. Ik wilde de bergen zien. Dus hup, de bus in richting Yangmingshan National Park en hopend dat ik goed uitkwam. Uiteindelijk kwam ik op het laatste punt en stond ik verloren te kijken waar de tourist information centre was. Ik vroeg het aan de buschauffeur, maar die snapte er natuurlijk weer niks van. Na wat ronddwalen vond ik eindelijk het bordje. Bij het informatie centrum ontmoette ik twee zuid Afrikanen en hiermee heb ik een trekking gemaakt naar de top van Ciangshen berg. De vriendelijke meneer van het toeristen informatie centrum zei dat het excellent weather was for hiking, zolang we maar niet te lang op de top zouden zijn vanwege de wind en dat het ongeveer 2 graden minder was. Er was ook een 300 meter steil stukje, maar dat konden we makkelijk aan.
Na wat crackers en gedroogde vruchten te hebben ingeslagen, gingen we op pad. Het was bewolkt, maar droog en het pad bestond uit een stenen trap. Die ging redelijk steil omhoog, dus wij ploeteren, tot we op de kruising kwamen waar hij had verteld over het steile deel. Het was toen net begonnen te regenen, gelukkig zaten we in prachtig regenwoud met nog een paar eekhoorntjes om ons gezelschap te houden. Het steile deel van 300 m klimmen hield in een super steile, glibberige klimpartij van ruim een uur. Ik dacht dat ik dood ging, iedere 20 treden moesten we weer op adem komen. Eenmaal bovenaan was het noodweer geworden. Geen uitzicht enkel bewolking en de wind waaide zo hard dat ik net een parachute was soms, maar dat gaf er ook wel weer iets bijzonders aan. Bij de afdaling kwamen we langs oude resten van de vulkaan door een soort van bamboebos, een heerlijke zwavel lucht kwam ons dan ook tegemoet. Helaas was er van de beroemde geiser niet veel te zien. Inmiddels waren we helemaal verkleumd en hebben eerst een uur opgewarmd in het koffiehuisje en toen het regenen minder was, klaarde het 1 minuut op, waardoor ik wat foto’s kon nemen. Helaas, was dit van korte duur en daarna werd het weer alleen maar slechter. We besloten niet meer naar een ander stukje met een waterval te gaan, want we waren een beetje onderkoeld aan het raken. Staande in een overvol busje met een jakkerende chauffeur reden we terug naar het station en vervolgens naar Taipei terug. Wat een avontuur, ik had het niet willen missen.
Zover deel 1 van het avontuur. Vrijdag vlieg ik verder naar
-
18 December 2013 - 13:13
Marjan En Jelte:
Hoi lieverd, wat een avonturen al zo aan het begin van je reis. En dat t daar nou zulk slecht weer is zou je ook niet bedenken?? En t is dus ook koud,nou in nieuw zeeland zal t weer beter zijn,dat garandeer ik je.
Ik vind t erg leuk om je reisverslag te lezen en verheug me op de rest wat komen gaat aan verslagen.
Je schrijft gezellig en boeiend.
Heel veel plezier verder en straks een goede vlucht naar sydney en auckland.
Dikke kus van jelte en marjan -
18 December 2013 - 13:38
Marise:
Nou Helms, binnen 24 uur na aankomst toch alweer een berg beklommen. Dat doe je goed! Jammer van het weer alleen. Hopelijk klaart het snel op en kun je op naar het volgende avontuur!
Xxx Marise -
18 December 2013 - 14:15
Helga En Hay:
Ha Helmie
Een erg nat maar leuk verslag van je eerste dag daar in Taipei ..en als ik die foto's bekijk krijg ik het nog koud :( Het is te hopen dat het de komende dagen zonniger wordt :)
Heel veel plezier daar en we kijken al uit naar je volgende verslag met hopelijk wat zonniger foto,s :)
Groetjes Helga en Hay xx -
18 December 2013 - 15:43
Rik En Stef:
Hi Helmie,
Heerlijk om je reizen weer mee te gaan beleven, met je mooi geschreven verslagen en bijbehorende foto's. Door de foto's zien we je ook ter plekke en ze maken het verhaal nog levendiger.
Wat al een boeiende eerste dagen en die regen (foto's) geeft wel een bijzondere sfeer.
goede vlucht/reis verder en we verheugen ons op het volgende verslag,
liefs Rik en Stef -
18 December 2013 - 18:26
Gerianne:
Wow, vet stoer en sociaal om meteen erop uit te trekken! Goed bezig en die foto's, LOL! Pics or it didn't happen ;). Ben benieuwd of het echt zo'n typisch 'leuk verhaal voor op verjaardagen maar in het echt was het prut'-ervaring was, haha. Njoy! -
18 December 2013 - 19:48
Roxan:
Nou Helms, dat begint al met voldoende avontuur. Heb je nog iets geproefd van het Thaise eten (dit keer wel met vlees)?
Goede reis verder!
Roxan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
