Ballestas, Nazca en Arequipa

Nou, wij hebben er weer een aardige trip op zitten.

We hebben een fantastische boottrip naar de ballestas eilanden gemaakt. Ze worden ook wel de billion dollar islands genoemd vanwege de grote hoeveelheid guano (vogelpoep) die er jaarlijks wordt verzameld. Dit was 100 jaar geleden zoveel, dat het de belasting die peru moest betalen overdekte. En vogels hebben we dan ook veel gezien. Naar schatting een half miljoen Peruaanse Jan van genten, 3 soorten aalscholvers, Humbolt pinguins, pelikanen, inca stern, 2 soorten aasgieren. Papa werd nog gezegend door een van de vogels die vrolijk op zijn jas poepte. Verder nog heel veel zeeleeuwen en als kersje op de taart een groep bottle nose dolfijnen. Mama had het zeker fantastisch gevonden!

Daarna werden we gelijk op de bus gezet naar Ica. Hier werden we opgehaald door onze gids en gingen we naar een Pisco/winery. Dit stelde niet veel voor maar de wijnproeverij was wel grappig. De wijn was mierzoet. In de woestijn wordt de druif mierzoet. We hebben ook Pisco geproefd, die de tranen in onze ogen bracht (niet omdat het zo lekker was). Vervolgens hebben we daar gegeten. Een soort van traditionele stoofvlees van eend, kip en varkensribben in drie sausjes, met kruidige rijst en soort van spaghetti achtig iets. Hierna zijn we doorgereden naar de zandduinen en de Oase van Huacachina. We hadden geen zin om met een zandbuggy naar boven te gaan. Dus dachten we dat het verstandig was om op onze gympjes, in het heetst van de dag, op niet de makkelijkste route een zandduin te beklimmen. Geen goed plan. Na 20 minuten, hijgen, uitglijden, wegzakken, nieuwe steunzolen van zand te hebben en al bijna een zonnesteek te hebben opgelopen. Besloten we om om te keren. Daarna hebben we heerlijk op een terrasje genoten van al die mensen die zwoegend omhoog liepen. We hebben nog een paar mooie vogels gezien en waren prima tevreden. Vervolgens werden we op de volgende bus naar Nazca gezet. Daar aangekomen was er niemand aanwezig om ons op te wachten.... Zucht, wij bellen. Wat bleek later, er waren Nederlanders voor ons in de bus, die ook theo heette en die door onze gids meegenomen waren. Verwarring alom. Uiteindelijk kwam alles goed, maar het was toch jammer. We verbleven in een prachtige Spaanse hacienda. Overigens hebben we geen aardbeving gevoeld. Wel hebben we alle hectiek meegekregen van de mensen om ons heen. Peru kent zelf ook aardbevingen en zulke hevige komen niet vaak voor.

Gisteren waren we dus in Nazca. Door el nino, was het slecht weer erg bewolkt. Dus we moesten eerst wachten tot die weg was. Onze gids heeft ons toen naar het chauchilla kerkhof gebracht en daar kregen we een rondleiding over hoe de Nazca mensen leefden en stierven. Heel apart om naar lijken te kijken.

Op het vliegveld was door het weer een flinke vertraging van enkele uren ontstaan dus zijn we vervolgens naar een keramiekmeester doorgereden die een korte uitleg gaf over hoe hij zijn schaaltjes maakte. De glans kregen ze van het polijsten met huidolie en een gladde obsidiaan steen.

We hebben ook nog een museum bezocht, maar die stelde niet veel voor.
Daarna hebben we nog 1 uur gewacht op het vliegveld van Nazca voordat we over de bijzondere nasca lijnen konden vliegen. Echt bizar hoe die gemaakt kunnen zijn. Pap zag wel lijkbleek toen hij het vliegtuig uitkwam, maar gelukkig was dat al snel beter.

Hierna werden we op de nachtbus gezet. Enige voordeel van deze manier van reizen is dat we 1e klas reizen en dus lekker comfortabele stoelen hebben. Toch was het niet fijn om hierin te moeten slapen. Ik kwam met een halve migraine aanval uit de bus, dus ik heb vandaag de eerste helft van de dag op bed gelegen. Daarna hebben we Arequipa verkend. Een mooie koloniale stad met veel Spaanse invloeden. De vervuiling en de verkeerschaos zijn hier minder, maar nog steeds aanwezig. We hebben ook het grote klooster bezocht en dat is net een stad in een klooster. Heel bijzonder. Ook hebben we chuanita bezocht, de ijsmummy. Er werd veel verteld over de Inca rituelen en hoe zij om het leven is gekomen.

We hebben de dag afgesloten met een diner met uitzicht op el Misti en de Andes gebergte en aan de andere kant de cathedraal. Ik heb geproefd van de lokale specialiteit Cuy. En voor de mensen die niet weten wat dat is, dat is een gefrituurde cavia. Niet helemaal mijn ding, vet, veel botjes en een vreemde nasmaak. Niet voor herhaling vatbaar, ik maak ze toch liever beter :).

Morgen weer verder naar de colca canon.