Colca canon, titicaca en nu cusco!

Hallo allemaal,

Dank voor jullie reacties. Hier gaat het goed.

We hebben weer een hoop beleefd. We zijn vanaf arequipa op excursie geweest naar de colca canon. Op de reis er naar toe zijn we doodgegooid met de vecuna's, alpaca's en llama's. Het hoogste punt van de reis was 4900 meter. Toen hadden we er nog niet zoveel last van. Vervolgens zaten we in een idyllisch hotel met een prachtig uitzicht over de vallei en 2 alpaca's die schattige gesprekken met elkaar voerden. We kregen als lunch een bbq met o.a. alpaca vlees en andere lekkernijen uit de omgeving. heerlijk smikkelen. Vervolgens hebben we een rustige wandeling (we zaten tenslotte op 3400 meter) gemaakt naar een hotspring. Dit was meer een zwembad met bruinachtig water. Maar het was heerlijk om de spieren te ontspannen na al die lange busreizen.

De volgende dag vervolgde onze reis naar de colca canon om de condors te bekijken. Practige vergezichten met al die terrassen en in de diepte een klein riviertje. De mensen leven hier sober met enkel een paar koeien/ ezels etc. Op de plek van bestemming aangekomen gingen we eerst nog een wandeling van 30 minuten maken. Toen zagen we 3 condors vliegen in de verte, maar toen we op het beste punt aankwamen, hebben we 1,5 uur gewacht maar helaas geen succes. Het was het nestseizoen, dus waarschijnlijk daardoor. We hebben wel nog een jonge condor zien eten van een dode koe.

We hadden een buffet lunch bij een beetje sjabbie restaurant en hierna was het weer 5 uur in de bus naar Puno op een hoogte van 3850 m. Daar aangekomen was het aan het onweren! echt recht boven ons. We hebben daarom maar een lekkere steenoven pizza in het hotel gegeten. Misschien niet helemaal een goed idee want we hadden gisteren al wat hoofdpijn. De volgende ochtend werden we niet zo goed geoxygeneerd wakker. Verhoogde hartslag, blauwe vingers, lippen etc. De hoofdpijn was gelukkig wel minder, maar ik schrok er zo van dat ik toch maar even bij het hotel aan de bel trok. Die heeft ons allebei 10 min aan het zuurstof gehangen en vervolgens ging het wat beter. We hadden inmiddels ook heerlijk last van het eten van gisteren. Dus pap bleef die dag thuis in het hotel.

Ik ging mee met een excursie naar de rieteilanden van het titicaca meer. Eerst een rondleiding bij een familie die met 6 families op een eilandje van 10x10m woonde. El presidente legde ons uit hoe zo'n eiland gebouwd werd en vervolgens kregen we nog een rondleiding in hun kleine rieten huisjes. Heel bijzonder. Daarna roeide el presidente ons naar de markt op Uros. Hier spreken ze Aymara een pre-inca taal. Dit was niet heel bijzonder. De boot vervolgde hierna naar een ander eiland (niet van riet), Taquile, waar ze zich nog kleden met een Spaanse invloed. Aan hun muts kan je zien of ze vrijgezel zijn of getrouwd. Ze gaan eerst proefsamenwonen en als dat bevalt dan gaan ze trouwen. Als ze gaan trouwen weeft de vrouw een riem met de geschiedenis van haar familie in symbolen en offert ze haar haar op die de man verwerkt in de rest van de riem. Scheiden komt op het eiland eigenlijk niet voor. Na de lunch (quinoa soep met trout en rijst) met coca thee voelde ik me een stuk beter. mijn hoofdpijn was eindeijk weg. Vanaf dit eiland kon je Bolivia zien.
Papa was inmiddels weer wat opgeknapt. We zijn door Puno gelopen, er was daar een soort van protest gaande, het hele plaza des armas stond vol. Ik weet alleen niet waar ze tegen protesteerden. De volgende dag ging het weer wat beter, maar we waren blij dat we wat gingen dalen. 6 uur in de bus was minder, maar gelukkig werd er regelmatig gestopt want de loperamide was toch nog steeds maar net voldoende om de volgende stop te halen. Fijn. We hebben een museum met pre-inca beeldhouwwerken gezien. Raqchi een oude inca ruine met de Tempel van Viracocha. En bij Andahuaylillas hebben we een prachtige kerk Iglesia de San Pedro bekeken.

Daarna kwamen we in Cusco aan 3400 m, we hebben gelukkig geen last meer van hoogteziekte. Behalve dat we snel vermoeid zijn en minder eetlust hebben. We hebben de tip om 's avonds licht te eten maar ter harte genomen en dat helpt.