Operatie tijd!

Hallo allemaal,


Bedankt voor al jullie leuke berichtjes!! Ik weet niet wat er is met mijn mobiel, maar ik heb nog steeds geen bereik (en ja, ik heb een abonnement).

Hier gaat alles nog steeds super. Het is hier rond de 23 graden en het miezert af en toe een beetje. We hebben ook al uitgevonden dat we konden koken (weliswaar in het donker, we hebben geen licht). En natuurlijk hebben we ons uitgeleefd op het bereiden van Ilka’s favoriete gerecht, hoe kan het ook anders... Pasta met saus. HEEERLIJK.
Gister zijn we met Victor uit eten gegaan in een restaurantje dat een spectaculair uitzicht had over de vallei en San Jose. Met drie vega’s hebben we dan ook genoten van het beroemde vegetarische gerecht Gallo Pinto met ei!! Heerlijk, behalve de gebakken banaan, wat Ilka niet naar binnen kreeg en Helmie wat aan moest wennen. We zitten best hoog in de bergen, het is hier dan ook een stuk koeler dan in de rest van Costa Rica (wat ik wel prima vind, en Ilka iets te fris). Het uitzicht, ik blijf het zeggen, fenominaal. Met al die lichtjes.


Het volgende zal vooral bestaan uit bloederige verhalen van operaties etc. Mensen met een gevoelige maag.... tja, ik weet niet of dit geschikt is.
Onze dag bestaat als volgt. Om half 6 gaat het hondenalarm af. Ze mogen dan los lopen over het speelveld. Ofwel, wij zijn wakker. Het is dan overigens al stralend zonnig weer ( of het regent). Vervolgens gaan we lopends over een zeer engeweg (er zijn al twee mensen dit jaar doodgereden) naar de supermakt om eten te halen. (ouders don’t worry, wij lopen in de berm ;). Om 8 uur moeten we de hokken van de patienten schoonmaken, maar tot nu toe was Oscar ons iedere keer weer voor. Dus vandaag heeft Helmie zich uitgeleefd met de tuinslang om het “speelplaatsje” weer stront en overige viezigheid vrij te krijgen. Om 9 uur gaat de refugio open en kunnen mensen komen voor het spreek uur ( 2 dierenartsen) en voor het adopteren van een hond / kat. Wij gaan dan opereren met de andere twee dierenartsen. Vaak komt er een grote groep dieren in een keer voor castratie. Gister zijn er ruim 70 dieren gecastreerd!!! Veel he! Daarnaast nog de andere dingen, zoals gister een keizersnede en pyometra, tumoren, wonden etc. Vandaag twee abortussen, een pootamputatie etc. Alles wat niet geopereerd hoeft te worden dat zien wij niet.
In de afgelopen twee dagen hebben wij, 5 katers, 2 poesjes, 5 reutjes en... een teef aan onze lijst kunnen toevoegen. Allen zijn nog steeds in leven . (tot nu toe). Dit is zeer verbazingwekkend, aangezien we met niet steriele handschoenen werken, in een niet steriel gemaakt operatieveld, met steriel materiaal en hechtdraad, wat vervolgens niet meer steriel is. Enfin, een goede dosis antibiotica doet wonderen. Het opereren is behoorlijk intensief maar wel onwijs leuk!
We hebben vandaag zelfs een othohematoom (een bloedoor) zelf geopereerd (zie blz. 246 van Fossum). Woh.... gaaf. Het zag er nog best volgens het plaatje uit. Verder nog een hartprobleem vastgesteld bij een pup die we wilden castreren en die hebben we intracardiaal ge-euthanaseerd.
Wat minder goed zijn de nog enigzins aanwezige effecten van de jetlag.... Zo hebben wij vandaag twee maal achter elkaar gepresteerd om een gecastreerde hond aan te dragen voor castratie. De eerste was echt stom, die stond in de rij. en we zagen een penis en dachten YES! (het was de enige van 10 honden op dat moment). Nadat we hem volledig onder anesthesie hadden en wilden gaan scheren, kwamen we erachter dat deze labrador al gedaan was!!! schaam. Ilka vond later nog een, deze had een goed gevuld scrotum, maar daar zaten geen balletjes meer in.... wel hechtingen... hmmm. Ook onze rekencapaciteiten levert soms frustaties op. Maar wij hanteren dan ook de normen volgens het formularium van de UKG (NL) hier doen zij het dubbele. (is ook wel nodig).

Enfin, de plaatjes komen op http://reislog.riksja.nl/ilkaenhelmie/
Wij gaan nasi koken!!

groetjes Helmie en Ilka